نقش پلاستيك در زندگي روزمره ي ما

موارد مصرف پلاستيك ها به قدري وسيع شده است كه بيشترين كاربرد را زندگي ما انسانها پيدا كرده. از همين رو به جزئي از زندگي ما تبديل شده و زندگي بدون آنها فلج مي شود.

پايه‌ي اصلي و ابتدايي پلاستيك ها پليمر ها مي باشند.

پليمر مولكول بسيار بزرگي مي باشد كه از بهم پيوستن مولكول هاي كوچك (مونومرها) به وجود مي آيد. با تغير اندازه دادن اين مولكول ها ، ويژگي هاي پليمر هم تغير خواهد يافت.

پيش از آنكه انسان موفق به ساخت پليمرهاي سنتزي شود ، طبيعت پليمرهاي طبيعي نظير ؛ سلولز ، كائوچو ، قطران و ... را ساخته بود.

اولين ظروف يكبار مصرف كشف شده ، ليوان هاي كاغذي بودند كه پس از اختراع كاغذ توسط امپراطوري چين ساخته شدند.

پايه‌ي ساخت ظروف كاغذي مواد نفتي بود كه منجر به آلودگي زيستي مي شد ، به همين دليل بعد از جنگ جهاني دوم مواد اوليه ساخت ظروف يكبار مصرف تغيير كرد و پلاستيك و پلي استايرن به صنعت ساخت ظروف يكبار مصرف راه پيدا كردند و توليد ظروف با پايه ي گياهي سلولزي كه قابل بازيافت بود ، جايگزين آن شد.

تاريخچه ساخت پلاستيك و ظروف يكبار مصرف :

در اواخر قرن ۱۹ بود كه با تغيير شكل دادن پليمرها ، انسان موفق به ساخت اولين پلاستيك تجارتي تحت عنوان " نيترو سلولز" شد كه داراي قابليت انحلال و شكل پذيري بود.

در حالت طبيعي سلولز قابل ذوب و قابل حل در حلالهاي عادي نمي باشد ، اما با نيترودار كردن آن اولين پلاستيك توسط انسان ساخته شد.

سپس در سال ۱۸۷۰ از طريق نرم كردن نيتروسلولز با كافور ، پلاستيكي تحت عنوان سلولوئيد وارد بازار شد.

از سال ۱۹۵۰ بود كه با شناخته شدن شيمي پليمر ، توليد پلاستيك هاي مهم به سرعت افزايش پيدا كرد.

در قرن ۱۹ ظروف يكبار مصرف شروع به توليد انبوه كرد.

انواع پلاستيك :

سلولوئيد _ ملامين _ پلي ايمر _ پلي اتلين _ پلي سولفون _ پلي استر _ سيليكون _ تفلون _ نايلون _ پلي كربنات و ...

خواص پلاستيك :

- وزن كم

- عايق حرارت و الكتريسته

- قيمت پايين

- تنوع كاربردي

- قابليت رنگ پذيري